БЕЗБОЈНИ ОБРАЗИ

Небото се сруши над главите на невините жртви

Заедно со целото бреме на нечовечноста,

Натрупано со годините и вековите.

Екна плач до небесите – се устоличи ништавилото,

Паднаа лажните маски на виновниците за злосторот,

Бликна бесрамно лицемерие – лажни зборови

Потекоа како потоци по стрмни падини,

Ја испоганија љубовта во човекот и ја затемнија

Во желбата да се воздигнат до небесна светлина

И лажни солзи од недоверчиви зеници

се стркалаа по безбојни образи.